به گزارش سلام لردگان به نقل از حجت الاسلام محمد صادق کفيل، استاد مرکز تخصصي مهدويت قم با اشاره به جايگاه مسجد و منبر در قيام عاشورا به خبرنگار شبستان گفت: قبل از حماسه عاشورا که حرکت امام حسين(ع) از مدينه و سپس از مکه آغاز شد امام نسبت به تبليغ که در قالب خطابه و منبر صورت مي گرفت، بي تفاوت نبودند و به کرات و در جاهاي مختلف مي بينيم که اقدام به موعظه و ارشاد مردم مي کردند.
وي افزود: در مسير حرکت به سمت کوفه نيز هر جايي را که امام نماز اقامه مي کردند به ايراد سخن و خطابه نيز مي پرداختند به طوري که حتي در شب و روز عاشورا نيز پس از نماز امام، سخنراني هاي متعددي با سپاه دشمن داشتند که اين نشان مي دهد جايگاه خطابه و منبر قبل از واقعه عاشورا نيز بسيار مهم بوده است.
حجت الاسلام کفيل ادامه داد: پس از واقعه کربلا و شهادت ابا عبدالله الحسين(ع) و يارانش با خطبه خواني امام سجاد(ع) در مسجد اموي، بسترسازي حمايتي از جريان عاشورا در مساجد شکل گرفت. در واقع مي توان گفت، جايگاه اثرگذار مسجد و منبر در آن مقطع بيش از همه جا بود و در جريان تبليغ دين از بستر مسجد به خوبي استفاده شد. خطبه هاي آتشين امام سجاد(ع) در مسجد آنچنان غوغا و ول وله ميان مردم به پا کرد که چنين تاثيرگذاري در تاريخ بي سابقه بوده است.
وي با اشاره به اينکه بروز واقعه کربلا به دليل شناخته نشدن جايگاه امام در جامعه بود، بيان کرد: در کربلا مردم به خوبي مي دانستند که کسي که با او به جنگ برخاسته اند حسين بن علي و فرزند رسول الله(ص) است ولي شناختي نسبت به جايگاه حضرت نداشتند. امام سجاد(ع) و حضرت زينب(س) پس از واقعه کربلا تمام تلاششان در منابر و خطابه ها و سخنراني هايشان در مساجد در اين راستا بود که براي مردم تبيين کنند امام به چه معنا است و جايگاه امامت چيست.
اين استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: وقتي امام سجاد(ع) در منبر مي فرمايند: «انا مکه و مناها و زمزم و صفاها»؛ من مکه، زمزم و صفا هستم يعني «نبي». خداوند در قرآن کريم مي فرمايد: مقصد حج و نماز شناخت نبي و امام است.
وي تصريح کرد: اين بزرگواران به وسيله همين منابر و خطابه ها بود که جايگاه امامت را براي مردم تبيين کردند به گونه اي که مردم آرام آرام متوجه شدند که چه کسي کشته شده است. يک نفر يا 72 نفر کشته نشده است بلکه امام عالم هستي کشته شده است اين جا است که مي بينيم، مساجد و منابر در روشنگري و تبيين چقدر تاثيرگذار بوده است.
حجت الاسلام کفيل اذعان کرد: در کربلا مردم دچار جهل شده بودند به گونه اي که حب دنيا قوه عقل آنها را کور کرده بود، روشنگري هاي امام سجاد(ع) و حضرت زينب(س) قوه عقل انسان ها را شکوفا کرد زيرا که جامعه اگر عاقل باشد رهرو امام مي شود. لذا در عصر ظهور هم امام زمان(عج) براي آنکه مردم به سمت حضرت جذب شوند، زمينه شکوفايي عقل ها را فراهم مي کنند.
اين استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اينکه در حال حاضر هم براي ادامه دادن راه امام حسين(ع) و تبيين وقايع عاشورا بايد ار مساجد استفاده کنيم، اظهار کرد: عزاداري هايي پا برجا و مطابق دين است که سبک و سياق راه امام حسين(ع) در آن مطرح و انسش با مساجد زياد باشد. محور جلسات عزاداري امام حسين(ع) بايد براساس مکاني به نام مسجد باشد و براساس معرفت شکل بگيرد در واقع ترکيب مکاني و بحثي در اين ايام بسيار مهم است.
وي با بيان اينکه زماني عزاداري، معنا پيدا مي کند که همراه آن معرفت و شناخت باشد، خاطرنشان کرد: اين شناخت و معرفت در منبر و خطابه شکل مي گيرد يک يارحسيني که با معرفت باشد از هزاران يار حسيني که کم معرفت باشد ارزشش بيشتر است.
اين استاد حوزه و دانشگاه گفت: مسير سخنراني و سينه زني نبايد جدا از هم باشند. هردوي اينها دو قطب مراسم عزاداري هستند جاي هر دو آنها هم مسجد است در واقع عزاداري واقعي در مسجد رقم مي خورد.
حجت الاسلام کفيل ادامه داد: در سيره نبوي و ائمه اطهار(ع) عزاداري، مکاني جدا از مسجد نيست. پس از واقعه عاشورا نيز مي بينيم که اولين مراسم عزاداري براي حضرت در مسجد انجام شد. در هيچ جا توصيه به ساخت حسينيه و تکيه نشد و در هيچ روايت و قالب ديني، دستوري در اين زمينه نداشته ايم. کاري که ما بايد انجام دهيم، سوق عزاداري ها از تکايا به سمت مساجد با محوريت سخنراني است.
وي افزود: سخنران و خطيب نبايد جمعيت جمع کن باشد، بلکه بايد بسترساز برپايي جلسه عزاداري و آماده کننده مراسم سينه زني باشد. لذا موضوعات مطرح در اين ايام بايد موضوعاتي باشد که موجب ارتقاي آگاهي هاي مردم و بيان واقعيت و زيبايي هاي حماسه عاشورا باشد.